World, my son starts school today!

World, take my child by the hand--he starts school today!

       It is all going to be strange and new to him for a while, and I wish you would sort of treat
him gently. You see, up to now, he has been king of the roost. He has been the boss of
the backyard. I have always been around to repair his wounds, and I have always been
handy to soothe his feelings.


       But now things are going to be different. This morning he is going to walk down the front
steps, wave his hand, and start on a great adventure that probably will include wars and
tragedy and sorrow.


      To live in this world will require faith and love and courage. So, World, I wish you would
sort of take him by his young hand and teach him the things he will have to know. Teach
him-but gently, if you can.


      He will have to learn, I know, that all people are not just that all men and women are not
true. Teach him that for every scoundrel, there is a hero; that for every enemy, there is a
friend. Let him learn early that the bullies are the easiest people to lick.


        Teach him the wonder of books. Give him quiet time to ponder the eternal mystery of
birds in the sky, bees in the sun, and flowers on a green hill. Teach him that it is far more
honorable to fail than to cheat. Teach him to have faith in his own ideas, even if everyone
tells him they are wrong.


        Try to give my son the strength not to follow the crowd when everyone else is getting on
the bandwagon. Teach him to listen to others, but to filter all he hears on a screen of truth
and to take only the good that comes through.


         Teach him never to put a price tag on his heart and soul. Teach him to close his ears on
the howling mob-and to stand and fight if he thinks he is right. Teach him gently, World,
but do not coddle him, because only the test of fire makes fine steel.
This is a big order, World, but see what you can do. He is such a nice son.

Signed, 
Abraham Lincoln

*              *               *              *

СВЕТУ, МОЈОТ СИН ПОЧНУВА СО УЧИЛИШТЕ ОД ДЕНЕС!

Свету, земи го моето дете за рака. Тој почнува со училиште од денес!

          Сѐ ќе биде чудно и ново за него на почетокот, и јас би сакал да се однесуваш нежно со него. Знаеш, тој отсекогаш беше крал на кокошарниците, секогаш беше шеф на дворот. Јас секогаш бев тука да му ги лекувам раните, и отсекогаш бев практичен во смирувањето на неговите чувства.

Но отсега, работите ќе бидат поинакви. Ова утро тој ќе ги прави напред чекорите кон вратата, ќе ми мавне со раката и ќе почне со голема авантура, која веројатно ќе вклучи војни, трагедии и тага.

За да живее во овој свет, ќе му биде потребно верба, лубов и храброст. Затоа Свету, на некој начин, посакувам да се грижиш за него и да ги научиш на работите кои треба да ги знаеме. Научи го но нежно – ако можеш.

Тој ќе треба да научи дека сите луѓе не се тукутака, дека сите мажи и жени не се вистинити. Научи го дека за секој никаквец постои херој, дека за секој непријател постои пријател. Обиди се рано да го научиш дека насилниците се најлесните луѓе за лижење.

Научи го на чудото на книгите. Дај му време на тишина да навлезе во вековната мистерија на птиците на небото, пчелите на сонцето, и цвеќињата на зелената ливада. Научи го дека е далеку подобро да доживее неуспех, отколку да мами. Научи го да има верба во сопствените идеи дури и ако сите му велат дека се погрешни.

Свету! Обиди се да му дадеш сила на мојот син, да не ја следи толпата кога сите други се качуваат на возот. Научи го да ги слуша другите но да го филтрира сето тоа што го слуша низ екран на вистината и да го прифаќа само она доброто кое се пробива низ него.

Научи го никогаш да не си става ценовна ознака на неговото срце и душа. Научи го да ги затвори ушите пред гласната мрморлива публика и да стане и да се бори за тоа што мисли дека е исправно. Научи го нежно но не го оладувај, бидејќи само тестот во оган го прави квалитетниот челик

       Ова е голема наредба Свету, но види самиот што можеш да направиш. Тој е толку добар син.”

Потпис:

Абрахам Линколн

Read more >>

Beware of half truth

      I believe that many of you will agree with me about my opinion that although God has given us and blessed us with  plenty beautiful things to see and experience, still the most fascinating creation by which we are surrounded every day is the human itself with his limitless potentials and imperfections. Communicating and building relationships with people is only half of the fun...


     I also believe that within this process most of you were involved in some manipulative games aiming to achieve a certain goal for the person that initiated them... They exist, and there are so many of them giving us the illusion that we are enjoying new enlightening relationship with our new friend or lover, but in fact we are just trapped in single minded manipulation, half truths... This story will make things more clear:

  There was a sailor who worked on the same boat for three years. One night he got drunk.

This was the first time it ever happened. The captain recorded it in the log, "The sailor

was drunk tonight." The sailor read it, and he knew this comment would affect his career,

so he went to the captain, apologized and asked the captain to add that it only happened

once in three years which was the complete truth. The captain refused and said, "What I

have written in the log is the truth."

The next day it was the sailor's turn to fill in the log. He wrote, "The captain was sober

tonight." The captain read the comment and asked the sailor to change or add to it

explaining the complete truth because this implied that the captain was drunk every other

night. The sailor told the captain that what he had written in the log was the truth.

You can Win  - Shiv Kiera

Sometimes, what we thing is our truth can only be misinterpretation of another person's action caused by our limited understanding and perception... Do not allow your self to get caught by this trap. Each person in unique and wonderful, only give him a chance and turn your judgement system in "On Hold" mode... Who knows, perhaps you will get surprised by the results once you turn it on again. This also means that we should "body build" our censors so that we won't get caught in half truths created by people we thing we know well.


           Have а nice day. You owe that to your self!

*          *               *         *

Пазете се од полувистини

Верувам дека многумина од Вас би се согласиле со моето мислење дека иако Бог ни подари и не благослови со многу убави нешта и искуства, сепак, најфасцинантната креација со која сме опкружени секој дневно е самиот човек, со неговиот неограничен потенцијал и несовршеност. Комуникацијата и градењето односи со луѓето е само половина од забавата.

Исто така, претпоставувам дека во текот на тој процес, повеќето од нас некогаш во животот беа вмешани во извесни манипулативни игри чија главна цел би била да се постигне одредена цел за лицето кое ги иницира тие шаблони. Тие постојат, и ги има во голем број, оставајќи не во илузија дека уживаме во прекрасна и просветлувачка врска со нашиот нов пријател или лубовник, но всушност сме фатени во едноумна манипулација, полувистина. Оваа приказна ќе ги направи работите појасни:

“Еднаш имаше еден морнар кој работеше на истиот брод последниве 3 години. Една вечер се опијани. Тоа всушност му беше прв пат некогаш да биде пијан. Капетанот на бродот го забележал тоа и го регистрира во бродскиот дневник: Морнарот беше пијан минатата вечер.

            Наредното утро морнарот го прочита коментарот и знаеше дека овој коментар би му наштетил на неговата кариера, па затоа отиде кај капетанот, му се извини и му рече дека ова му се случило само еднаш во последниве 3 години и дека тоа е целосната вистина на овој коментар. Капетанот ја одби неговата молба со образложение: Ова што го напишав во дневникот е чиста вистина.

            Наредниот ден беше ред на морнарот да го пополни дневникот за изминатиот ден. Тој напиша: Капетанот беше трезен минатата вечер. Капетанот го прочита тоа и му рече на морнарот да го промени или додаде некакво појаснување, бидејќи онака како што звучи коментарот во моментот, изгледа како да морнарот беше пијан секоја друга вечер. Морнарот му рече на капетанот: Она што го напишав е чиста вистина.”

“You can win” – Shiv Kiera

 Понекогаш она што ние мислиме дека е вистина, би можело да биде само погрешна интерпретација на нечија акција или однесување, предизвикано од нашите ограничени верувања и перцепции. Не си дозволувајте самите себеси да бидете фатени во оваа замка. Секоја личност е единствена, дадете и шанса и вклучете го вашиот систем на предрасуди во “On Hold” режим. Од каде да знаеме, можеби ќе бидеме изненадени од резултатите кога ќе го реактивираме повторно. Но ова секако не значи дека не треба да ги “билдаме” нашите сензори, со цел да не бидеме фатени во полувистини од луѓе кои мислиме дека ги познаваме доволно добро.

Имајте пријатен ден... Тоа си го должите самите на себе!

Read more >>

The awakening call

There is a universal rule which has been transferred to all of us, and which intentionally or non intentionally we refuse to understand it, at least until there is the right time or place for that. The rule refers to the fact that if we want to understand whether our attitudes and stereotypes are right or not, we sometimes have to get away from our comfort zone on which we are all used to and which we constantly bombard with our judgments and live the consequences that arise because of those judgments, not only us but also the hundreds other people in our network of contacts. Within this chaotic web of judgments and consequences, action and reaction, it is very often difficult to differentiate the right from the wrong. This topic has been discussed by many wise mans and intellectuals and it is still not completely resolved, and therefore it also not my purpose to achieve that here.  Here, as every young person who feels that he poses the energy to change the world and who feels suitable to utilize the benefits from the acquired individual and collective wisdom, I want to raise a question which in the last  few years seems to be neglected and lost.

There are 9 months since my arrival in India, in the ancient cradle of Asian civilization, the land which even left Alexander the Great’s mouth widely opened, who was finally forced to terminate his conquering vision which had been feeding his heart with fire and bravery. As every other stranger in another county, I too was interested to find out what do locals know about Macedonia and how they perceive it. The responses I received were not that unexpected, but they inspired me to think about other topic too.

Regarding the question: “Do you know where is Macedonia located and what have you heard about Macedonia so far?” I got the following answers: 

                •        Macedonia? Is this a country in Africa?

                •        Is it in New Caledonia?

                •        Is it a city in South America?

                •        Is it a city in Mexico?

                •        Is it a part of Greece?

I believe that the latter will arouse even more the passions that my fellow Macedonians feel for Greece, regarding the problem we are facing with Greece about our constitutional name. So far, we can easily say that Macedonia geographically and economically is a small and insignificant country, and therefore the local mass of intellectuals is not strongly aware about Macedonia. This is also the case with many other small countries and states.

          What really surprised me is that every Indian I know things that Alexander the Great is a Greek emperor and that every Indian knows about the blessed Mother Teresa, but again no one knows that she originates from Macedonia. I had the opportunity to ask this question to a few adult Indian that come from Calcutta, the city where mother Teresa is considered as a local divinity because of her work in that place. Again no one of them was aware that Mother Teresa originates from Macedonia.

       Since then, I constantly ask my self the following questions. What if, for example, Mother Teresa was from another country? Is the awareness for her origin could have been greater if she didn’t originate from Macedonia?

        I thing that the answer of this question should first be searched in ourself as Macedonians. As I am used to, every morning, a part of my workplace routine is checking some of the Macedonian online media for news about recent occurrences in my suffering Macedonia. These days there are a lot of news about the crisis in Greece and the anarchy in Athens. While reading the articles, I was able to notice the following readers comments under almost every related article:

•        Burn Greece, Burn!

•        Burn in Hell, Greece!

•        Death for Greeks!

•        Greeks deserve that !

So, my dear fellows Macedonians, I have something to tell you! Greece can completely burn and disappear, but anyway, almost every person in the globe will know about Greece, based either on historical or recent insights, but almost 1/3 of the world population is unaware about the existence of Macedonia. Didn’t we were the greatens ancient empire? Didn’t we had the greatest conqueror and war strategist the world have ever seen? Before you say that the present anonymity of Macedonia is a consequence of the long and painful assimilation tortures Macedonia had been involved into during history, think again. Significant part of the world knew about Macedonia 100 years ago at the time of Thessalonian assassinates. Almost everyone has known about Macedonia just 50 years ago, when Macedonia was one of the few nations that first rebelled against the fascism in Europe. 

Additionally, you can say – modern society, technology era, people change, societies degrade, the cultural ambassadors spread over the world loose every kind of interest about their own countries except personal financial interests. This is certainly true,  but this could be a proper excuse for the multimillion USA, with massive population and technological innovation that have changed the value system of the American citizens from the core. This would not be sufficient excuse for our situation with only 2 million inhabitants and 26.000 km/sq surface. 

Then what is the reason, where is the ancient fame and glory of the Macedonia people, why besides the facts mentioned in the previous paragraph, today in the 21st century, only a small portion of the world know about us?

This is certainly not a question that can be answered only by one person with one inner system of values. What we can do is to look deep inside us, to look for the spark that was left to us by our glorious ancestors and which is on the edge of disappearing. As I said, we can poison ourselves with comments and hate against Greece all the time, but again, we will only further sink into the shadow of anonymity, consuming the poison that we alone have generated, because it won’t go anywhere apart from staying with us. We will further be victims of political and cultural assimilators, we will be disrespected by the European forces which will cast their eye with restrain and indifference upon us. 

What we must do is to raise from the ashes that was mainly created by ourselves, to look for the ancient luminescence of the Macedonian human, to improve our cultural ambassadors spiritually, to promote something more than hate and low sarcasm which only cause disgust at Europe and the world towards us. Assimilators and conquerors are strong because they only attack the weak and the lost ones. We were victimized by numerous injustices during the history and some of them are still repeating, but again like for everything else, we have a choice – to be a small numbered nation but with rich values and deep wisdom that flows from unflagging ancient wellspring, people that the world won’t have another choice than respecting us. 

I won’t mention the second option of the choice because it is dark, obsessive and many amongst us have already chosen that one.  My choice no matter the right one or not will not be enough if it is not also your choice, the choice of my fellow Macedonians.  

As I said in the beginning, it is just enough to step aside and to allow to be influenced of people with different wisdom and experience from yours. Regarding all this I mind sound like an apprentice of some Indian guru from the bestsellers of Paulo Koelho and Robin Sharma. However the greatest reason for the rooted change of my values would be the striving to keep my mind opened, to keep the glass half empty. Without a piece of doubt, I can say that Indian people with their spirituality as a part of their personality can greatly make this kind of human effort much easier. However, this will be a story for another time.

*            *             *             *

Nie protiv nas

Постои едно универзално правило кое ни е пренесено на сите нас и кое свесно или несвесно одбиваме да го разбереме барем се додека не дојде вистинското време или место за тоа. Правилото се однесува на тоа дека доколку сакаме да ја разбереме исправноста на нашите ставови и расудувања, понекогаш, потребно е да се оддалечиме од зоната на комфор на која сме навикнати и која непрекинато ја бомбардираме со нашите расудувања но и со последиците кои произлегуваат од Ваквите расудувања, не само самите ние туку и стотиците други контакти во нашата мрежа на контакти. Во ваквиот хаотичен сплет на расудувања и последици, акција и реакција, честопати е тешко да се разликува исправното од погрешното. На оваа тема разговарале бројни учени луѓе со поголема мудрост од мојата и сеуште не е целосно разрешена, па сигурно не е ниту моја цел да го направам тоа. Овде, како и секој млад човек кој чувствува дека поседува енергија да го промени светот и кога се чувствува подобен да и искористи придобивките од индивидуалната но и колективната мудрост, сакам да покренам едно прашање кое во последниве години изгледа запоставено и изгубено.

Веќе 9 месеци се наоѓам во Индија, во античката колевка на Азиската цивилизација, земјата која дури и смелиот Александар Македонски го оставила со подзината уста и принуден конечно да ја прекине освојувачката визија која го напојувала неговото срце со оган и смелост. Како и секој странец во туѓа земја, така и јас бев заинтересиран што и како овдешните луѓе ја перцепираат земјата од каде што доаѓам. Меѓутоа, одговорите кои ги добивав и кои не беа толку неочекувани, ме натераа да размислам за нешто друго. Како за почеток, на прашањето: “Знаете ли каде се наоѓа Македонија” ги добивав следниве одговори:

·         Македонија? Дали е тоа земја во Африка?

·         Се наоѓа во Јужна Каледонија?

·         Се наоѓа во Јужна Америка?

·         Дали е тоа град во Мексико?

·         Дали е дел од Грција?

·          

Верувам дека ова последново ќе ги распламти уште повеќе веќе разгорените страсти, имајќи го во предвид билатералниот проблем кој го имаме со Грција околу уставното име. Дотука, едноставно можеме да речеме дека Македонија географски и економски е мала и не толку значајна земја, и поради тоа овдешната интелектуална маса не знае за нашата земја, што е впрочем случај и со многу други мали држави. Но она што најмногу ме изненади е дека секој мисли дека Александар Македонски е Грчки император и дека секој Индиец знае за Блажената Мајка Тереза, но повторно, никој не знае дека потекнува од Македонија.

Имав прилика да го поставам ова прашање на неколку повозрасни луѓе по потекло од Калкута каде што Мајка Тереза се смета за своевидно локално божество поради нејзините социјални дела во овој Индиски град, но повторно никој од нив не знае дека Мајка Тереза потекнува од Македонија.

Од тогаш, постојано си го поставувам следново прашање: “Што ако на пример Мајка Тереза” потекнуваше од некоја друга мала држава? Дали свесноста за нејзиното потекло би била поголема доколку не потекнуваше од Македонија? Мислам дека одговорот на ова прашање треба да го побараме во сите нас самите. По обичај секое утро на работното место ги проверувам Македонските онлајн медиуми за да видам што се случува во мојата напатена Македонија. Веќе некое време беа зачестени  вестите околу случувањата во Грција, штрајкот и анархијата во Атина. Притоа, речиси под секоја статија од оваа проблематика, можев да забележам коментари од типот:

·         Срам за Грците

·         Така й треба на Грција

·         Нека Грција гори во пеколот..

Епа драги мои Македонски сограѓани, имам да Ви кажам нешто. Грција може да изгоре до темел, но сепак речиси секој ќе знае за Грција, но најмалку 1/3 од светот нема да знае за Македонија. Нели бевме најголемата античка империја? Нели го имавме најголемиот освојувач и стратег кого светот некогаш го има видено?

Пред да речете дека сегашната анонимност на Македонија се должи на долгите и мачни асимилаторски тортури низ кои беше растргнувана Македонија долги години во текот на историјата, размислете повторно. Голем дел од светот знаеше за Македонија пред 100 години во времето на солунските атентатори. Секој знаеше за Македонија само пред 50 години кога Македонија беше една од неколкуте Јужно европски земји кои први се кренаа против фашизмот во Европа.

Понатаму, би можеле да речете – модерно општество, технолошка ера, општествата се деградираат, културните амбасадори ширум светот немаат интерес за својата земја освен личен финансиски интерес и полека исчезнуваат. Ова секако е точно, но тоа би можело да биде изговор за мултимилионските САД со огромна популација и технолошки иновации кои од корен го сменија вредносниот систем на Американците. Ова не би можело да биде доволен изговор за нашата ситуација со само 2 милиони жители и 26 000 км² .

Тогаш, каде е причината, каде е античката слава и сјај на Македонскиот народ, зошто и покрај претходниве факти, само мал дел од светот знае за Македонија во 21 век?

Ова секако не е прашање кои може да биде одговорено само од едно лице со еден вредносен систем. Но она што можеме да го направиме е да погледнеме длабоко во нас, да ја побараме искрата која ни ја оставиле нашите славни предци и која денес е речиси на работ на гаснење. Како што реков, можеме постојано да се труеме со коментари и говор на омраза против Грција, но повторно само ќе тонеме во сенката на анонимноста, консумирајќи го отровот кои самите го генерираме, бидејќи тој нема да оди никаде туку ќе остане овде со нас.

Ќе продолжиме да бидеме жртви на политички и културни асимилатори, ќе бидеме непочитувани од Европските сили кои со воздржаност и презир ќе гледаат кон нас. Она што треба да го направиме е да се воздигнеме од пепелта која во голема мера самите ја генериравме, да го побараме античкиот сјај на Македонскиот човек, духовно да ги унапредиме и зголемиме нашите културни амбасадори ширум светот, да пропагираме нешто повеќе од омраза и ситен сарказам кои само предизвикуваат одвратност кај Европа и светот спрема нас. Асимилаторите и пропагаторите се силни бидејќи ги напаѓаат само слабите и изгубените. Бевме жртви на неправди кои во голема мера сеуште се повторуваат, но повторно, како и за се друго, и овде имаме избор. Да бидеме малуброен народ  но со богати вредности и длабока мудрост која тече од непресушен антички извор, народ кого светот нема да може а да не го почитува.

Втората опција е темна и опсесивна и многумина од нас веќе ја избраа. Мојот избор без оглед на тоа дали е вистинскиот или не, нема да биде доволен доколку тоа не биде и ваш избор, избор на моите Македонски сограѓани.

Како што реков на почетокот, доволно е само да се тргнете настрана и да дозволите да бидете под влијание на луѓе со поинаква мудрост и искуство од Вашето.  Според сево ова досега можеби звучам како ученик на некој Индиски гуру од книгите на Паоло Куелјо или Робин Шарма, но најголема причина за промена на моите вредности би можела да биде настојувањето да ја задржам чашата полупразна. Несомнено Индискиот народ со својата духовност знае како во голема мера да го олесни овој вид на човечки напор.

Read more >>