It is time to get unplugged

As life observer and critic of my own internal conflicts, I have been noticing a repeatable problem in the world for a long time, an insight that I would like to share with you. Perhaps there will be readers who might say that I am wrong.


What is that big problem that happens among the human population?



PEOPLE ARE TOO MUCH PLUGGED IN 

When I say that people are too much plugged in, you can understand this even literally. People are too much plugged into some alternative universes that lead nowhere, millions of distractors, cell phones, computer systems, calculations that create false impression of urgency and importance, no matter that the sun will raise again tomorrow with or without those calculations, no matter that tomorrow the world will be again divided between the happiness and the sadness.

People are simply too MUCH plugged into their own devices, waiting for them to bring them moment or person that they have been waiting all the time, forgetting the value of the present moment or person. SMS message, Call, missed call, headphones… They catch a bus while being plugged in on their headphones, ignoring all the living beings around us and missing the opportunity to get richer with one more life story. They go for running  in the park and they are plugged onto their headphones, ignoring the sounds of nature. People become incapable of concentrating and surrendering to what is in front of them in this particular moment of time, to consider it as temporary gift that might not be there all the time waiting to be unwrapped. People spend social moment in clubs bars, discos, conferences, and they check their distractors almost every minute to see if they brought them some moment they’ve been expecting, a sign from some person that is not present and is not the judgmental factor for their existence. Instead of defining reality and defining their feelings and what is really going wrong, one again they choose to escape at least temporarily into another illusion using the excuse that they are experiencing a moment that they would like to share with another person.

In many cases this is true and wonderful, but not in the most. After we get the sign from that person, they transform themselves into new expectation for a new person. They do all this forgetting about the person they have chosen to spend real moments of presence with.

What is the problem?

We forget how to forget ourselves… How to loose ourselves.  We loose the holy ability to broadcast our soul in the room where we stand, with the people that share their time with us. . This means – we forget to be our own, and this means that the integrity of our personal identity is also jeopardized. All this because of the excuse that we think that most of the people in the room mean harm on us. Illsuion. This is not an excuse not to plug out.


What can we do?

Simply – unplug. Unplug your mind from all wanderings because it is in the nature of the mind to wander without a specific goal or initiative. Unplug from all distractors at least for an hour every day, devote to people around you and make sure they see the light inside your soul. In many cases you will be misunderstood , but at the sime you will feel purifies and also God will be happy with you.

NOW, UNPLUG YOURSELF

*                 *                *

Време е да се исклучите себеси!

Како наблудувач на животот и критичар на сопствените внатрешни конфликти долго време забежеувам еден повторлив проблем во светот, едно сознание кое што сакам да го споделам со Вас. Можеби ќе се најдат читатели кои ќе речат дека не сум во право

Кој е тој голем проблем кој владее меѓу човековата популација?

ЛУЃЕТО СЕ ПРЕМНОГУ ПРИКЛУЧЕНИ (PLUGGED IN)

Кога велам вклучени, тогаш ова можете слободно да го сфатите и во буквална смисла на зборот. Луѓето се премногу вклучени во алтернативни универзуми кои не водат никаде, милиони одвлекувачи на внимание технолошки изуми, мобилни телефони и компјутерски системи, пресметки кои создаваат лажно чувство на важност и итност и покрај тоа што и без нив сонцето повторно ќе изгрее утре, и среќата и тагата повторно ќе го поделат светот меѓу себе.

Луѓето се едноставно премногу вклучени во своите апарати, чекајќи истите да им донесат момент или личност која ја очекуваат цело време, заборавајќи на вредноста на сегашниот момент или личност. СМС порака, повик, сигнал, слушалки. Се качуваат на автобус приклучени на нивните слушалки игнорирајќи ги луѓето околу нив и пропуштајќи ја можноста да се збогатат со уште една животна приказна. Одат на џогин во парк со слушалките на уво, игнорирајќи ги ретките звуци на природата.  Стануваат неспособни да се концентрираат и предадат на она што е моментално пред нив, да го сметаат за привремен дар кој нема цело време да биде на располагање за отварање. Луѓето поминуваат социјални моменти, во клубови, дискотеки, барови, форуми, конференции. И речиси на секоја минута ги проверуваат своите одвлекувачи на внимание дал им имаат донесено некој момент кој го очекуваат, знак од некоја личност која моментално не е присутна и не е пресудна за нивното постоење. Наместо да ја утврдат реалноста и да ги дефинираат своите чувства и она што навистина не е во ред, тие повторно избираат барем привремено да избегат во уште една илузија под изговорот дека се наоѓаат во момент кој би сакале да го споделат со одредена личност.

Ова во одредени случаи е вистинито и прекрасно, но не во повеќето. Откако знакот од одредената личност е добиен, ние веднаш се трансформираме во ново очекување,спрема  нова личност. Сето тоа го правиме, заборавајќи на личноста со која во моментот сме избрале да поминеме реални моменти на присутност.

Што е проблемот?

Забораваме како да се заборавиме… Како да се изгубиме себеси. Ја губиме светата способност да ја емитуваме нашата душа во просторијата во која се наоѓаме, со личностите кои го споделуваат своето време за нас. Ова значи – забораваме да бидеме свои, а ова значи дека интегритетот на нашиот персонален идентитет е загрозен. Сето тоа поради изговорот дека повеќето луѓе околу нас не ни мислат добро. Илузија. Ова не е изговор за да не се исклучиме.

Што би можеле да направиме?

Едноставно – Исклучете се (unplug) исклучете го вашиот ум од сите талкања, бидејќи негова природна тенденција е да талка без никаква одредена цел или иницијатива.  Исклучете се од сите одвлекувачи на внимание барем за еден час во текот на секој ден, посветете се на оние кои што се околу вас и погрижете се да ја видат светлината која тлее во вашата душа. Во многу случаи ќе бидете неразбрани, но истовремено ќе се чувствувате и прочистени а и Бог ќе биде радосен на Вас. 

ЗАТОА - ВРЕМЕ Е ДА СЕ ИСКЛУЧИТЕ!