I hope that the title of this post is not overwhelmed!
Anyways, I am sure that you will manage to understand the point as you
continute reading. At least, I will try with all my strength to explain what I
refer to during an emotional moment in which I will try to share something with
you, something that I will always hope for to be changed soon.
As the intellectual development of the Macedonian youth goes further
and further (probably because of the increased number of faculties and
graduated students) another developmental trend also becomes noticeable –
Increased number of intellectual outbirsts manifested via various media, mostly
Internet.
Up to this point everyone would say – Well this is great, developing
and supporting free speech is high quality intellectual feature which is important
for the healthy development of every society.
I am definetly not an exeption from this statement
However, there is something unfinished !
Something undeveloped!
Something that was moving into the right direction, but because it
reached the intellectual limits of our society it had to stop or change
direction backwards, because the society is not capable of sustaining this
development, it has to come back or to continue alone with high probability for
degradation without proper support.
A heavy intellectual gap which is unlikely to be closed only through
this blog post, but with hope that with your help it will contribute well for
that purpose.
This gap refers to an amazingly strong ability the Macedonian youth
seems to recently acquired.
Their ability to emphasize existing problems to their tyniest detail
and to awake the reaction of the Masses with their writings, statements, blogs,
interviews etc.
They have become experts for brainwashing. Words they use, the writing
style within their scripts that they use to elaborate the problems of our
society. Sometimes they are so good, they even make me stop and take a breath.
They are so good at this, almost like Apostles.
However, I have decided to call them Demi Apostles!
Why demi Apostles? Why not real Apostles? Why would I not be glad
because of the birth of an entire new generation of intellectuals that is so
good in elaborating problems in our society, using language that can be
understood by everyone,capable of instantly provoking the reaction of the
auditorium?
Because this is the point where this layer of intellectuals have
reached their limits. With patience and proper development they could have
become real Apostles. But they didn’t.
This is where the core of this
problem lies. They are only good in elaborating and provoking, causing anger
and nothing else.
They are good in achieving
affirmations… “Yes that is right”
“Definitely you are right!” In boiling what is already boiled in the suffering
souls of people.
Everybody know the problems we live with. We deal with these problems
every day, they define our days, our mental condition, our world views. We know
about the bad economic condition, about the bad politicians and government,
weak educational institutions, unemployment, financial crisis, about patriouts
and traitors. And we already feel bad enough because of all this.
The last thing we need this days is more anger, someone who puts what
we already know and suffer in front of our eyes and on the screen. Anger makes
us blind and leads us to the void. It degrades us to the lowest state of human
consciousness where we are unable to understand even the most basic nature of
things, where we are most vulnerable and prone to manipulation.
Do you know what we need?
Hope!
Hope is what is been missing.
Giving hope is what distinguishes the real Apostles from demi Apostles.
Hope, not only in better government or politicians, but also in the person that
stands next to us, hope that despite everything we will raise and prove our
greatness.
Therefore folks, I have a small piece of advise for you. Never listen
to the ones that are only able to awake anger or afirmation inside you, without
taking you further from this, no matter how obvious or valid or relevant their
message seems to be. Beware of demi Apostles. The one that is really concerned
about you will never attempt to bring you to such a low state and leave you in
it. He will never make you just angry, without showing you something beyond
anger and allowing you to make you own choice.
Demi Apostles! You are so good at awakening anger. You are so good at
stimulating afirmation. But can you take the auditorium beyond this?
You used to move in such a great direction, your potential and
visionary became almost immense and
obvious, but you have decided to give up and surrender in front of the first
heavier obstacle, to the easier choice, to what does not require too much of
effort, to the ease of achieving anger.
It is very easy to make someone angry.
However, this is not fully your fault. Your development has only reached
the limits of development of our own society, and the moment you reached there,
there was no one to expand that boundary, that will manage your potential and
growth, you did not know how to keep pushing forward.
And yes, a small contra argument against any demi Apostle who reads
this text. Do not use the argument that anger is needed in order to initiate
revolution and changes, that my purpose is to promote cowardice, without
encouraging others to raise against the broken and corrupted. On the opposite, you
will find me as one of the greates fans of revolution, but of the real
revolution, that only uses anger as temporary fuel, while the final engine will
be a vision that is not born from the cradle of anger but from divinity that
lurks inside all of us. Read about Martin Luter King as a good example an maybe
you will think different afterwards.
And yes, I do not call myself real Apostle. I am just an ordinary
person who wants to share something with you, something that does not awake
anger, but brings peace.
Have a great day everyone!
* * *
ЧУВАЈТЕ СЕ ОД ДЕМИ АПОСТОЛИТЕ
Се надевам дека не претерав околу насловот :D
Секако ќе ја разберете поентата на насловот доколку продолжите да читате. Барем јас самиот ќе се обидам да објаснам на што мислев во еден емотивен момент во кој уште еднаш да Ви пренесам сознание за нешто за кое секогаш ќе бидам оптимист дека ќе се промени...
Со интелектуалниот развој на Македонската млади луѓе, (веројатно поради зголемениот број на дипломирани студенти и факултети) се забележува и развој на интелектуалните изливи на дел од нив преку различни медиуми, најчесто Интернет
Секој најверојатно ќе рече – Па ова е супер, развојот на способноста за израз е квалитетна интелектуална особина важна за здравиот развој на едно општество.
Јас секако не сум исклучок од овој став...
Како и да е, постои нешто недовршено!
Нешто недоизградено!
Нешто што се движеше во одлична насока но токму поради тоа што ги достигна интелектуалните граници на нашето општество во целина, мораше да запре, или секако да ја смени насоката. Поради тоа што општеството не е во можност да го поддржи тој развој, и затоа самиот тој развој мора да се врати назад или да продолжи понатаму со голема веројатност дека ќе деградира без соодветна поддршка.
Еден голем интелектуален јаз кого тешко дека овој блог пост ќе успее да го затвори ама се надева дека со Ваша помош ќе даде солиден придонес во тоа.
Јазот всушност се однесува на една неверојатно силна способност која Македонската младина неодамна ја стекна, паралелно со пораст на нивото на образование.
Способност да ги истакнува актуелните проблеми до најситен детал и да ја поттикне реакцијата на Масите преку своите текстови, изјави и сл.
Речиси како да станаа експерти за перење мозоци. Зборовите кои ги користат, стилот на пишување во своите текстови со кои ги образложуваат проблемите на нашето општество.. Понекогаш и мене ме тераат да подзастанам. Толку се добри во тоа, речиси како апостоли
Сепак јас решив да ги наречам Деми апостоли односно Полу апостоли!
Зошто деми апостоли? Зошто да не би биде мило поради раѓањето на една нова генерација интелектуалци која е толку добра во образложувањето на проблемите во нашето општество на јазик разбирлив за секој, способен инстантно да поттикне провокација и потреба за акција кај читателот?
Поради тоа што токму овде ги достигнаа границите на сопствениот развој. А можеа со трпение и правилен развој да се трансформираат во вистински апостоли
Поради тоа што овде лежи и самиот проблем. Тие се добри само во образложување и провоцирање, во поттикнување гнев и ништо друго.
Тие се добри во постигнување афирмација “Да, така е!” “Што е така така е!” … Во зовривање на веќе и онака постигнатата точка на вриење кај луѓето
Секој ги знае проблемие кои владеат кај нас. Живееме со тие проблеми, го дефинираат нашето секојдневие, нашата ментална состојба, нашите погледи кон светот. Знаеме за лошата економска состојба, за лошите политичари, слабите образовни институции, невработеноста, кризата, за предавниците и патриотите. И веќе се чувствуваме доволно лошо поради сево ова.
Најмалку нешто што ни треба денес е гнев, некој уште еднаш да ни го стави пред очи и на екран она што веќе го знаеме подолго време. Гневот нè заслепува и не нè води никаде. Нè доведува до пониско ниво на човекова свест каде што не сме способни да го разбереме и она наједноставното, каде што сме најподложни на манипулација.
Надеж е тоа што недостига!
Поттикнувањето надеж е тоа што ги разликува деми-апостолите од вистинските апостоли. Надеж, не само во подобри политичари или почесна влада. Надеж во оној што во моментот се наоѓа до Вас, надеж во нас самите дека и покрај се, ќе се издигнеме и ќе ја докажеме нашата големина
Затоа кандидати за вработување, имам еден краток совет до Вас. Никогаш немојте да бидете обземени од зборовите на оние кои единствено поттикнуваат чувство на гнев и афирмација во Вас, без да ве одведат подалеку од тоа, без оглед на тоа колку валидна или актуелна или очигледна е нивната порака. Пазете се од деми апостоли. Оној што вистински е засегнат за Вас нема никогаш да се обиде да Ве доведе до ваква ниска човекова состојба и да Ве остави во неа. Никогаш нема да Ве направи гневни, без да Ви покаже и нешто што се наоѓа над гневот и да Ве остави самите да го направите сопствениот избор.
Деми апостоли - Толку сте добри во поттикнување гнев. Толку сте добри во поттикнување афирмација. А дали можете да ги одведете другите подалеку од тоа?
Се движевте во таква одлична насока, потенцијалите и визионерството речиси и да станаа очигледни кај Вас, но решивте да се откажете и да се предадете на првата поголема пречка, на она што е најлесно, она што не бара преголем напор, на леснотијата во поттикнување гнев.
Ова целосно не е ваша вина. Вие со вашиот развој истовремено ги достигнавте границите на развој на Македонското општество, и во тој момент таму немаше никој кој ќе ја прошири таа граница, кој ќе го управува Вашиот потенцијал, не знаевте како да туркате понатаму.
И да, мал контрааргумент против било кој деми апостол кој ќе го прочита овој текст. Не го користете изговорот дека гневот е потребен за да се постигне револуција, дека мојата цел е да промовирам кукавичлук без да имаме храброст да се кренеме против она што не чини. Токму напротив, во мене ќе најдете еден од најголемите фанови на револуцијата, но на вистинска револуција, која е способна да го искористи гневот како привремено гориво, додека крајниот двигател би била една визија која никогаш не би можела да се роди од гневот, туку од божественоста која лежи во сите нас. Прочитајте за Мартин Лутер Кинг како добар пример и можеби ќе размислувате поинаку.
И да, не се нарекувам себеси вистински апостол. Јас сум едноставно обична личност која сака да сподели нешто со Вас, нешто што не предизвикува гнев кај читателите туку чувство на мир.
Имајте пријатен ден Чудаци!
