The Beggar inside Us

The tittle of this post must seem confusing and illogical for most of you. Why would someone wants to wake and get in touch with the beggar inside him? Who wants to be a beggar? Everyone wants to be succesfull businessmen, president, layer, spouse and anything else that would draw confirmation from the society and its rules the way we are forced to understand them, and which should not be challenged. 


But why would someone wants to awake the beggar inside him? Beggars don't receive credit for the job they do. They do not not receive the thing so called respect from the society. hey do not receive appraisal for following the rule of everyday living. 


        My answer: When you are beggar, you are not burdened by your past and you are not obliged by your future. The rules of everyday living and fitting into today's society doesn't suffocate his creativity and doesn't put a fog on the road that that leads towards their goal and self fulfillment. They are free and light to live in the present and capable of doing amazing things because there is nothing drawing them back. They are ready to start from the beginning every single day.


 Let's get refreshed with a small story:

A beggar was sitting at the train station with a bowl full of pencils. A young executive

passed by and dropped a dollar in the bowl. He then boarded the train. Before the doors

closed, something came to his mind and he went back to the beggar, grabbed a

bunch of pencils, and said, "They are priced right. After all you are a business person

and so am I," and he left.

Six months later, the executive attended a party. The beggar was also there in a suit and

tie. The beggar recognized the executive, went up to him and said, "You probably don't

recognize me but I remember you." He then narrated the incident that happened six

months before. The executive said, "Now that you have reminded me, I do recall that you

were begging. What are you doing here in your suit and tie?" The beggar replied, "You

probably don't know what you did for me that day. You were the first person in my life

who gave me back my dignity. You grabbed the bunch of pencils and said, 'They are

priced right. After all, you are a business person and so am I. After you left, I thought to

myself, what am I doing here? Why am I begging? I decided to do something

constructive with my life. I packed my bag, started working and here I am. I Just want to

thank you for giving me back my dignity. That incident changed my life."

         You don't have to wait a single day anymore. Call for the beggar inside you, he has been waiting for you call for so long, although he never lost hope. Give your self a new start. We all have stories that left marks on our souls and draw us back from our purpose. No matter what others say, we cannot forget them and bury them easily. But we can give our best to rewrite them, to put in new words, fresh experiences, given by people who have seen a lot more than us. You are a beggar, your bag is light, just pour out the old and open it wide in order to refill it with the rediscovered journey of life and timeless love.

         Don't forget - You owe that to your self!

*                           *                               *                                 *

Питачот во Нас

Насловот на овој пост сигурно Ви изгледа  збунувачкo и нелогично. Зошто некој би сакал да дојде во допир со питачот внатре во него? Кој сака да биде питач? Секој сака да биде успешен бизнисмен, претседател, адвокат, сопруг и се друго кое би можело да повлече признание од општеството и неговите правила онака како што сме присилени да ги разбереме истите, и кои никако не смеат да бидат предизвикани. 


Но зошто некој би сакал да го разбуди питачот во него? Питачите не добиваат признанија за нивната работа, тие не го примаат оваа нешто наречено почит од општеството. Питачите не примаат пофалба поради тоа што ги следат правилата за секојдневно живеење.

         Мојот одговор: Кога сте питач, не сте оптоварени од вашето минато, и не сте обврзани од Вашата иднина. Правилата за секојдневно живеење и прилагодување во денешното општество не ја задушуваат нивната креативност и не постелуваат магла на патот кој води до нивната цел и до самореализација. Тие се слободни и лесни да живеат во сегашноста и да направат неверојатни работи бидејќи не постои ништо кое ги влече назад.

 Ајде да се освежиме со една мала приказна:

Еден питач седеше на железничката станица со корпа полна со пенкала. Еден млад директор помина покрај него и спушти еден долар во кошницата. Понатаму се упати накај возот. Пред да се затвори вратата, нешто се појави во неговите мисли и се врати назад кај питачот, зеде полна рака пенкала и му рече: ”Пенкалава имаат цена така? На крај краишта ти си бизнисмен како и јас”, и замина. 

После 6 месеци, директорот учествуваше на една забава. Питачот исто така беше таму, облечен во костум и врска. Тој го препозна директорот му пријде и му рече: “Најверојатно не ме препознаваш, но јас се сеќавам на тебе. “ Понатаму му го раскажа настанот од пред 6 месеци. Директорот рече: “Сега кога ме потсети добро се сеќавам дека во тоа време ти беше питач. Што правиш овде во костум и вратоврска?” Питачот му одговори: “Веројатно не знаеш што ти направи за мене тој ден. Грабна една рака пенкала и рече, Пенкалава имаат цена, така? На крај краишта и ти си бизнисмен исто како и мене. Кога замина, си помислив во себе, Што правам јас тука? Зошто питачам? Решив  да направам нешто конструктивно со својот живот. Ја спакував торбата почнав да работам и еве сум овде. Само сакам да ти се заблагодарам што ми го врати назад моето достоинство. Овој настан го промени мојот живот.

        Не морате да чекате ниту еден ден повеќе. Повикајте го питачот во Вас, тој го чека вашиот повик толку долго, но и покрај се, тој не изгуби надеж. Дајте си самите на себе нов почеток. Сите ние имаме приказни кои оставиле лузни во нашите души, и не влечат назад од нашата животна цел. Без оглед на тоа што велат другите, не сме во можност да ги закопаме и заборавиме лесно овие минати настани. Но можеме да дадеме се од себе за да се обидеме повторно да ги напишеме, да ставиме нови зборови врз старите, свежи искуства од луѓе кои виделе многу повеќе од нас. Вие сте питач, Вашата торба е лесна. Едноставно, истурете го старото и отворете ја широко за да ја наполните со новооткриено патување во животот и безвременска љубов. 

Не заборавајте - си го должите тоа самите на себе!